Kynjaverur 

Hafmeyjur má finna í þjóðsögum margra landa, í grískri goðafræði eru þær kallaðar sírenur, en þær komu fram í norskum ritum frá 1260 og í íslenskum ritum. 

Venjulega eru hafmeyjur ákaflega fallegar, barmstórar, síðhærðar,  með seiðandi söng sem tælir sjómenn til sín. Þær sitja á klöppum og skerjum syngja seiðandi söngva, spegla sig eða leika jafnvel á hörpu. Þegar þeir koma að drepa þær þá, leggja bölvun yfir þá og fjölskyldur þeirra, gefi þeim góð ráð. Það eru til sagnir um menn sem hafa orðið ástfangnir af þessari fallegu sýn og giftist hafmeyjunum. En er þeir snúa til baka eru þeir veikir á geði.

Fyrstu frásagnirnar af hafmeyjum má rekja til forn Assyria þar voru skipsbrot útskýrð með því að segja frá hafmeyjum. Christopher Columbus taldi sig sjá hafmeyjar á leiðinni um Karabíahafið.